Diep onder je voeten, in de duisternis van de aarde, werken kleine wezentjes onvermoeibaar aan de constructie van uitgebreide gangenstelsels. Deze ondergrondse architecten zijn mollen, die zowel bewondering als frustratie oproepen. Terwijl ze essentieel zijn voor het behoud van een gezond ecosysteem, kunnen hun graaf activiteiten ook leiden tot flinke irritaties vanwege hopen in je tuin en geruïneerde bloembedden. Gelukkig kun je voor bijvoorbeeld ongediertebestrijding in Hoogeveen een plaagdier bestrijder inhuren.

Aan de andere kant kun je ook meer leren over mollen, voordat je overgaat op de plaagdierbestrijding. In dit artikel graaf je wat dieper en ontdek je wat mollen precies zijn, waar ze floreren, wat hun dieet is en hoe je op een diervriendelijke manier met deze ondergrondse wezens kunt omgaan.

Wie is de mol?

Mollen behoren tot de familie Talpidae en zijn kleine zoogdieren die perfect zijn aangepast aan het leven onder de grond. Met kenmerkende graafpoten, een cilindrisch lichaam en een spitse snuit, zijn ze goed uitgerust voor hun ondergrondse levensstijl.

Mollen zijn niet blind, wat vaak wel gedacht wordt. Ze hebben weliswaar kleine ogen die bedekt zijn met huid en vacht, wat hun zicht beperkt, maar ze kunnen wel licht en donker onderscheiden. De ogen van mollen zijn gevoelig voor fel licht, wat verklaart waarom ze vaak ondergronds blijven, waar ze beschermd zijn tegen het zonlicht.

Het belangrijkste zintuig van mollen is echter hun goed ontwikkelde reukvermogen en tastzin. De spitse snuit van een mol bevat gevoelige tastharen en de mondopening is klein om te voorkomen dat er grond binnenkomt tijdens het graven. Mollen vertrouwen sterk op hun geavanceerde reukvermogen om prooien te lokaliseren en te navigeren in hun ondergrondse omgeving.

Over het algemeen kunnen we zeggen dat mollen niet blind zijn, maar hun ogen hebben aangepast aan een leven onder de grond, waar ze voornamelijk afhankelijk zijn van andere zintuigen om te overleven.

Waar is de mol?

Mollen gedijen in vochtige gronden en zijn te vinden in diverse omgevingen, variërend van tuinen en weilanden tot landbouwgronden. Ze geven de voorkeur aan zachte, losse bodems waarin ze gemakkelijk kunnen graven. Daarom worden ze ook veel actief wanneer het geregend heeft.

Nu de winters steeds warmer worden en sneeuw wordt ingeruild voor regen, terwijl de lente ook nog steeds regenbuien met zich meeneemt, zul je vooral molshopen zien aan het begin en aan het einde van het jaar.

Wat eet een mol

De belangrijkste voedselbron van mollen bestaat uit regenwormen, insectenlarven en andere kleine ongewervelde dieren die in de grond leven. Hun hoge stofwisseling vereist een constante toevoer van voedsel, wat hun intensieve graaf activiteiten verklaart.

Zodra een mol zijn prooi heeft gelokaliseerd, bespringt hij deze van onderaf en vangt hij de prooi met zijn scherpe tanden. Mollen hebben sterke kaken en klauwen om hun prooi vast te houden terwijl ze ondergronds manoeuvreren.

Mollen staan bekend om het verzamelen en opslaan van voedsel in speciale kamers in hun gangenstelsels. Ze kunnen hun prooi voor later bewaren, wat handig is in tijden van schaarste.

Hoe plant de mol zich voort?

Voordat de paring plaatsvindt, markeren zowel mannelijke als vrouwelijke mollen hun territorium met geurstoffen. De mannetjes voeren vaak territoriale gevechten uit om de gunst van een vrouwtje. De paringsrituelen omvatten het achtervolgen van het vrouwtje en het ondergronds achterlaten van geursporen.

Mollen hebben meestal twee voortplantingsseizoenen per jaar, een in het voorjaar en een ander in de vroege zomer. Tijdens deze periodes gaan mannelijke mollen actief op zoek naar vrouwtjes om zich voort te planten.

De zwangerschapsduur bij mollen is relatief kort, meestal ongeveer 4 weken. Een vrouwtjes mol werpt 1 tot 5 jongen per keer. De jongen worden naakt en blind geboren en zijn volledig afhankelijk van de moeder voor voeding en bescherming.

Waarom is de mol zo vervelend?

Hoewel mollen nuttig zijn voor het controleren van schadelijke insecten, kunnen hun graaf activiteiten gazons en tuinen beschadigen. De opgeworpen heuvels en gangen kunnen de esthetiek van een gazon verstoren en plantenwortels beschadigen, waardoor mollen een bron van frustratie worden voor tuinliefhebbers.

Daarnaast zorgen hun graafwerkzaamheden ervoor dat de luchtcirculatie in de grond verbetert. Dit is belangrijk voor uit uitwisselen van gassen in de bodem en kan gunstig zijn voor plantenwortels en de algehele bodemgezondheid.

Wat kun je doen tegen de mol?

Er zijn verschillende methoden om mollen te bestrijden, waaronder mollenklemmen en gasvormige verdrijvingsmiddelen. Het is echter essentieel om de meest effectieve en diervriendelijke benadering te kiezen.

Diervriendelijke methoden om mollenoverlast aan te pakken zijn bijvoorbeeld het gebruik van ultrasone trillingen, het installeren van speciale mollen barrières en het planten van planten waar mollen niet van houden, zijn enkele voorbeelden. Deze methoden vermijden schade aan de dieren zelf en zorgen voor een meer harmonieuze co-existentie.

De mol en jij

In de schaduw van de nacht blijven mollen hun ondergrondse rijken beheren, terwijl ze de grens tussen noodzaak en overlast tarten. Door begrip te kweken over hun gedrag en de beschikbare diervriendelijke oplossingen te omarmen, wordt er gestreefd naar een evenwichtige co-existentie met deze kleine tuiniers.De volgende keer dat je een molheuvel tegenkomt, herinner jezelf dan aan de ondergrondse wereld die zich onder je tuin ontvouwt en zoek naar een oplossing die zowel effectief als respectvol is.